මහ වන මැදින තෙදවත් රුව ගුණ වරුණා
ඔදවත් වෙමින් කවු ගී ගුණ තව වැයුනා
රාවන කසුප් රජවරු හා පද බැඳුනා
ලොවක් මවිත කල බලයක් එහි රැදුනා
සා පව නිවන්නට රජුනට ඕනෙ වුණා
දිය කෙලි කරන්නට බිරියට සිත ඇඳුනා
එන යන උන්ට පැන් ඇති තැන් තව මැවුණා
සිහගිරි මුදුන මහ සයුරක සිරි ගැනුනා
පන දුන් ගලක ඇති පහසට සිත බැදුනා
තබනා විටදි පය එහි කවු ගී මැවුනා
ලියනට තැනක් ඇති බව උණුනට දැනුනා
හිතේ රැදුනු කවි පද එහි ඇමිනවුනා
(චතුවී)
